12 czerwca br. w Warszawie obradowały wspólnie Zarząd Krajowy Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego i Rada Federacji ZZ P LISMEPICH „Przemysł Specjalny” . Było to pierwsze powiedzenie władz statutowych obu struktur w nowej kadencji ( 2019 – 2023), wybranych dwa tygodnie wcześniej na Zjeździe Sprawozdawczo – Wyborczym w Zakopanem, na którym Związek i Federację reprezentowało 74 delegatów.
W trakcie obrad Zarząd i Rada dokonały wyboru wspólnego Prezydium oraz dwóch wiceprzewodniczących , powierzając tę funkcję kolegom : Andrzejowi Sypkowi – przewodniczącemu międzyzakładowej struktury ZZPE w BUMARZE – ŁABĘDY i Zbigniewowi Wysockiemu – przewodniczącemu z ZZPE MOZ ZZPE w MESKO – Skarżysko Kamienna.
Obowiązki Sekretarza ZZPE będzie pełnił Adam Jarosiński.
Do Prezydium wybrano jeszcze siedem osób : Annę Radzikowską – przewodniczącą ZZPE w PCO – Warszawa, Zdzisława Białka – przewodniczącego MOZ ZZPE PZL-MIELEC , Waldemara Buzuka – przewodniczącego ZZPE w PIT-RADWAR – Warszawa, Marka Gawrona – przewodniczącego MOZ w FEDERAL – MOGUL – Gorzyce, Stefana Sulikowskiego – przewodniczącego ZZPE w WZU – Grudziądz, Lecha Pożogę – przewodniczącego międzyzakładowego ZZP Huty Stalowa Wola oraz Józefa Srokę – przewodniczącego NSZZP MASKPOL – Konieczki. Ponadto w trakcie obrad ukonstytuowały się komisje rewizyjne obu struktur, wybierając kol. Andrzeja Jakubowskiego na przewodniczącego komisji rewizyjnej Federacji, zaś obowiązki przewodniczącego komisji rewizyjnej Związku powierzono kol. Janowi Pankowi.
W trakcie obrad Zarząd i Rada przyjęły harmonogram pracy obu struktur na rok 2019 , w którym przewiduje się organizację jeszcze jednego spotkania organów statutowych w dniach 4 -6 . 09. br. w Sielpi ( spotkanie będzie połączone z wyborami władz Sekcji Krajowej Przemysłu Zbrojeniowego ZZPE) które przyjmą regulaminy pracy obu sekcji Związku i Federacji oraz zatwierdzą podział obowiązków dla poszczególnych członków kierownictwa i Prezydium. W 2019 r. zaplanowano jeszcze organizację szkolenia dla nowych przewodniczących ZOZ i MOZ obu naszych struktur ( październik br.) oraz trzy spotkania Prezydium ( wrzesień , listopad, grudzień ).
W merytorycznej części obrad Zarząd Związku i Rada Federacji zatwierdziły , po poprawkach i uwagach osób zgłaszających propozycje na VIII Zjeździe, uchwały zjazdowe dotyczące :
– w sprawie konieczności podniesienia poziomu płac i zmniejszenia rozwarstwienia
w Polsce ;
– w sprawie Strategii Polskiej Grupy Zbrojeniowej ;
– w sprawie konieczności podjęcia produkcji czołgu w Polsce ;
– w sprawie konieczności realizacji programu doinwestowania spółek Polskiej Grupy Zbrojeniowej. Ponadto w trakcie obrad przyjęto uchwałę w sprawie systemu NAREW.
TEKSTY PRZYJĘTYCH UCHWAŁ
Zakopane 22 – 24.06. 2019
UCHWAŁA VIII Zjazdu Federacji ZZP „Przemysł Specjalny” i Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego
w sprawie Strategii Polskiej Grupy Zbrojeniowej
W związku z nasilającymi się sygnałami z wielu przedsiębiorstw wchodzących w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej o złej lub pogarszającej się sytuacji ekonomiczno – produkcyjnej, powodowanej w dużej części błędami w zarządzaniu oraz niepokojąco narastającymi kosztami działalności samej Polskiej Grupy Zbrojeniowej delegaci VII I Zjazdu Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego oraz Federacji ZZPP „Przemysł Specjalny” przypominają , że przedłużające się prace nad przyjęciem Strategii Polskiej Grupy Zbrojeniowej mogą być jednym z podstawowych problemów przedłużającego się regresu PGZ.
Delegaci Na VIII Zjazd przypominają decydentom, iż ruch zawodowy, w tym Federacja ZZPP „Przemysł Specjalny i ZZPE aktywnie uczestniczyły w tworzeniu ustaw sejmowych i prawa gwarantującego temu przemysłowi restrukturyzację przemysłową , rozwój i ekspansję na rynki światowe . Dowodem na to są uchwalone w tym celu Ustawy o restrukturyzacji przemysłu obronnego , Finansowaniu sił zbrojnych , O powszechnym obowiązku obronnym oraz uchwalone przez Rządy różnych opcji politycznych Strategie rządowe . Jesteśmy zgodni co do tego , że rządy , politycy , zarządy firm się zmieniają praktycznie co 4 lata , ale Ustawy i Strategie nadal obowiązują I to się sprawdziło w branży przemysłu obronnego i lotniczego . To dzięki uporowi ruchu zawodowego przemysł obronny przetrwał i został zrestrukturyzowany i skonsolidowany według naszej wizji . Tę wizję zawarliśmy już w pierwszej Strategii restrukturyzacji Przemysłu Obronnego w 2003 r. w której nadrzędnym celem było utworzenie Polskiego Koncernu Zbrojeniowego w oparciu o konsolidację państwowych przedsiębiorstw zbrojeniowych, którego właścicielem winien być Minister Obrony Narodowej odpowiedzialny za bezpieczeństwo państwa. Zapisaliśmy w tej (lata 2003 – 2007) i następnych Strategiach (2007 – 2012 ), że Polski Koncern Zbrojeniowy powinien realizować cztery podstawowe cele .
Po pierwsze: sprawować nadzór nad podległymi mu spółkami i konsolidować ich działalność do realizacji wspólnych celów.
Po drugie : prowadzić w ich imieniu działalność eksportową , wykorzystując do tego celu wsparcie rządu i ambasad za granicą oraz tworzyć sieć biur zagranicznych i agentów handlowych przy współpracy wyspecjalizowanych służb państwowych.
Po trzecie : Koordynować prace badawczo-rozwojowe szczególnie przy dużych projektach wymagających wsparcia finansowego oraz współpracy kilku czy kilkunastu instytutów, spółek zbrojeniowych i pozyskiwania partnerów zagranicznych i nowoczesnych technologii.
Po czwarte : Udzielać wsparcia merytorycznego i finansowego do bieżącej realizacji kontraktów dla polskiego wojska , pozyskiwania nowych technologii w ramach offsetu, środków z Unii Europejskiej na nowe projekty i partnerów zagranicznych do wspólnych przedsięwzięć.
Te wymienione wyżej cele mimo upływu kilkunastu lat są nadal aktualne i bardzo bliskie realizacji , gdyż w wielu z nich już osiągnęliśmy konkretne efekty o czym przypominamy przedstawicielom ZZPE delegowanym do zespołu roboczego ds. opracowania Strategii PGZ.
Zespół ten, przypominamy, został powołany na wniosek kierownictwa Grupy .
Przystępując do pracy na rzecz przyjęcia do realizacji Strategii PGZ trzeba uwzględnić podstawowe fakty :
Po pierwsze: mamy już skonsolidowany Koncern o nazwie Polska Grupa Zbrojeniowa którego właścicielem jest Minister Obrony Narodowej.
Po drugie : PGZ prowadzi nadzór nad podległymi mu spółkami , jednak zmierza bardziej do zarządzania nimi , co powoduje znaczny wzrost administracji i związanych z tym wysokimi kosztami . Zamiast nadzorować pracę Zarządów spółek lepiej wykorzystujmy do tego rady nadzorcze do oceny realizacji zadań za które przecież Zarządy otrzymują właściwe wynagrodzenie . Wchodzenie w ich kompetencję przez ludzi z PGZ jest dublowaniem stanowisk i wywołuje dualizm działań i wiele problemów.
Po trzecie : działalność pro eksportowa PGZ jest zupełnie niewidoczna szczególnie jak się patrzy na ilość zawieranych kontraktów eksportowych oraz zespół, który nad tym pracuje. Brak jakiejś metodyki działań i instrumentów wsparcia. Paradoksem dla nas było przeznaczenie znacznych środków państwowych na rozwój i promocję eksportu dla Polskiej Izby Producentów na rzecz obronności kraju . To winien robić PGZ.
Po czwarte : PGZ rzeczywiście udziela wsparcia finansowego słabszym spółkom i dobrze , ale winno też skuteczniej szukać środków finansowych w takich funduszach jak Narodowy Fundusz Rozwoju , Narodowe Centrum Badań i Rozwoju , chociażby wzorem dobrej współpracy z Agencją Rozwoju Przemysłu.
Polska Grupa Zbrojeniowa winna się utrzymywać głównie z prowizji od kontraktów eksportowych i od odsetek od kredytów udzielanych swoim spółkom / zamiast dawać zarabiać bankom/ oraz od dywidend od zysków swoich spółek .
Dzisiejszy system prowizji od kontraktów zawieranych z MON i od sprzedawanego majątku tych spółek pogarsza sytuację finansową tych spółek , jest niesprawiedliwy w stosunku do akcjonariuszy i wywołuje wątpliwości prawne.
Uważamy też , że PGZ realizuje strategiczne zadania dla bezpieczeństwa państwa w zakresie utrzymania mocy produkcyjnych i winno otrzymywać od państwa specjalne fundusze nie tylko na ich utrzymanie ale i też na ich rozwój dlatego z całą mocą popieramy wniosek Prezesa PGZ o konieczności dokapitalizowania spółek PGZ sumą nie mniejszą niż 2 miliardy złotych , w tym w dużej części przeznaczonej na realizację Programu „Narew”.
Bezpieczeństwo Polski w dużej mierze to nowoczesna obrona powietrzna dlatego powinna ona oznaczać polską drogę do samodzielności w zakresie narodowego systemu NAREW z polskim oprogramowaniem C2. Jako priorytet dla bezpieczeństwa powinno być zapewnienie niezależności w zakresie produkcji i utrzymania systemów rakietowych na nadchodzące dekady-przez transfer najbardziej zawansowanych technologii, których celem będzie podjęcie produkcji wszystkich elementów składowych systemu NAREW w Polsce. Kwota 2 miliardów złotych powinna być przeznaczona na nowe miejsca pracy, nowoczesne technologie oraz zagwarantowanie rozwoju nowych polskich opracowań w ramach systemu NAREW.
*
Zakopane 22 – 24.06.2019
UCHWAŁA VIII Zjazdu Federacji ZZP „Przemysł Specjalny” i Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego
w sprawie konieczności produkcji czołgu w Polsce
VIII Zjazd Związku i Federacji, obu struktur działających w branży przedsiębiorstw Przemysłu Obronnego wnosi o przyspieszenie prac nad konstrukcją i wdrożeniem do produkcji nowego Wozu Wsparcia Bezpośredniego GEPARD.
Przypominamy, że Polska od wielu lat potrzebuje nowoczesnego czołgu na miarę powstającej nowej czwartej Dywizji na wschodniej części kraju. Tymczasem od kilkudziesięciu lat próby wyprodukowania nowego czołgu są blokowane . Próba powstania czołgu lekkiego „ ANDERS „ została zablokowana decyzją Ministerstwa Obrony Narodowej Rządu PO-PSL , mimo że demonstrator tego czołgu został pokazany na Salonie Przemysłu Obronnego w 2013r.w Kielcach . Dziś Zakłady Mechaniczne Łabędy utrzymują się głównie z remontów przestarzałych czołgów T-72, a modernizacja zakupionych od niemieckiej armii używanych czołgów „ Leopard” odbywa się głównie z udziałem podzespołów wyprodukowanych poza granicami Polski.
W interesie polskiego przemysłu pancernego i bezpieczeństwa państwa jest kontynuowanie i zakończenie Programu „ GEPARD „ zwłaszcza , ze jest on realizowany w dużej części ze środków Unii Europejskiej. Nowy czołg jest szansą na poważne wzmocnienie systemu obronności Państwa oraz przeniesienia na wyższy poziom zdolności produkcyjnych i kompetencji załóg kilku co najmniej przedsiębiorstw w Polsce oraz wykorzystania w pełni możliwości produkcyjnych Zakładów Mechanicznych BUMAR – ŁABĘDY S.A.
*
Zakopane 22 – 24.06.2019
UCHWAŁA VIII Zjazdu Federacji ZZP „Przemysł Specjalny” i Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego
w sprawie konieczności realizacji programu doinwestowania spółek Polskiej Grupy Zbrojeniowej
VIII Zjazd Związku i Federacji w pełni popiera wniosek Prezesa Polskiej Grupy Zbrojeniowej, iż potrzeby inwestycyjne Polskiej Grupy Zbrojeniowej – holdingu skupiającego ok. 100 podmiotów gospodarczych – wymagają dofinansowania co najmniej na kwotę 2 miliardów złotych. – Dopiero po zainwestowaniu takiej kwoty nasza działalność będzie w pełni konkurencyjna – spółki PGZ wymagają daleko idącej modernizacji i dużych nakładów inwestycyjnych.
Delegaci na VIII Zjazd stwierdzają , że kwestia obronności państwa i znacząca rola narodowego przemysłu obronnego w krajowym systemie obronności wymaga zaangażowania całego społeczeństwa . Bezpieczeństwo Państwa i jego obywateli powinno być priorytetem, nadrzędnym celem w działalności rządu, stąd potrzeba doinwestowanie polskiego przemysłu obronnego i stworzenie warunków do konkurowania na rynku światowym .
Bezpieczeństwo Polski w dużej mierze to nowoczesna obrona powietrzna dlatego powinna ona oznaczać polską drogę do samodzielności w zakresie narodowego systemu NAREW z polskim oprogramowaniem C2. Jako priorytet dla bezpieczeństwa powinno być zapewnienie niezależności w zakresie produkcji i utrzymania systemów rakietowych na nadchodzące dekady-przez transfer najbardziej zawansowanych technologii, których celem będzie podjęcie produkcji wszystkich elementów składowych systemu NAREW w Polsce. Kwota 2 miliardów złotych powinna być przeznaczona na nowe miejsca pracy, nowoczesne technologie oraz zagwarantowanie rozwoju nowych polskich opracowań w ramach systemu NAREW
*
Warszawa 12 czerwca 2019 r.
UCHWAŁA Rady Federacji ZZP „Przemysł Specjalny” i Zarządu Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego
w sprawie systemu NAREW.
Jednym z priorytetów i nadrzędnych celów działalności obecnego rządu – jak twierdzą jego przedstawiciele – jest rozwój polskiego przemysłu zbrojeniowego. Jednak przez ostatnie 35 lat nikogo nie rozliczono za stopniową likwidację przemysłu zbrojeniowego i pozbawienie miejsc pracy tysięcy wysoko kwalifikowanych pracowników.
Związki Zawodowe nie zapominają o swoich prawach i obowiązkach i będą walczyć o miejsca pracy w rozwiniętej gospodarczo Polsce, dbając o interes narodowy, a nie o biznes Zagranicznych Koncernów Zbrojeniowych.
Bezpieczeństwo Polski to w dużej mierze nowoczesna obrona powietrzna. Dlatego powinna je wyznaczać polska droga do samodzielności w zakresie narodowego systemu NAREW z polskim oprogramowaniem C2. Priorytetem dla bezpieczeństwa powinno być zapewnienie niezależności w zakresie produkcji i utrzymania systemów rakietowych na nadchodzące dekady – przez transfer najbardziej zawansowanych technologii, którego celem będzie podjęcie produkcji wszystkich elementów składowych systemu NAREW w Polsce. Program Narew to nowe miejsca pracy, nowoczesne technologie, zagwarantowanie rozwoju nowych polskich opracowań.
Musimy jako państwo posiadać prawo do produkcji całej rakiety, systemów radiolokacyjnych i systemów łączności. Jest to o tyle istotne, że w razie zagrożenia lub wojny wszystkie podzespoły będziemy mogli produkować w Polsce, uniezależniając się od terminów realizacji wyznaczanych przez zagranicznego dostawcę, a także od niekontrolowanych modyfikacji algorytmów.
Rozwój technologiczny polskiego przemysłu zbrojeniowego to nie tylko możliwości eksportowe. Należy podkreślić, że każda złotówka wydana na system Narew wróci do budżetu w formie różnego rodzaju podatków i należności, w co najmniej 50%.
Projekt Narew to zarówno wyprodukowanie sprzętu, jak i kilkadziesiąt lat prac nad jego utrzymaniem, produkcją części zamiennych, serwisowaniem, modernizacją oraz opracowaniem i wdrażaniem nowych rozwiązań. Wszystko to może zostać uruchomione w kraju, przy zaangażowaniu wysoko wykwalifikowanych pracowników, wykształconych w Polsce.
Warto podkreślić, że posiadamy 50-letnie doświadczenie w opracowywaniu systemów C2 dla obrony przeciwlotniczej, które były eksportowane do NATO, a współpracą w tym zakresie zainteresowane są także siły zbrojne USA. Trudno zrozumieć brak zainteresowania ze strony polskich decydentów.
Siła NATO to siła gospodarek ich członków, a w szczególności narodowych przemysłów zbrojeniowych. Z silnym inaczej się negocjuje zakup licencji, o czym powinni pamiętać nasi negocjatorzy, którym przypominamy, że występują w imieniu polskich pracowników, a nie interesów Zagranicznych Koncernów Zbrojeniowych.
*
Zakopane 22 – 24. 05. 2019 r.
UCHWAŁA VIII Zjazdu
Federacji ZZP „Przemysł Specjalny” i Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego
w sprawie konieczności podniesienia poziomu płac w Polsce i zmniejszenia rozwarstwienia społecznego
VIII Zjazd Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego i Federacji ZZP „Przemysł Specjalny” uznaje za w pełni zasadne żądanie OPZZ o podniesienie płac w Polsce do poziomu średniej europejskiej. Dobra koniunktura gospodarcza i poprawa kondycji finansów państwa to najlepszy moment, aby przeprowadzić kompleksową reformę prawa podatkowego i zmienić politykę państwa w zakresie wynagrodzeń tak, by w kolejnych latach z efektów wzrostu gospodarczego mogli korzystać wszyscy.
Wyższa dynamika wzrostu wynagrodzeń jest w pełni uzasadniona, ponieważ Polska znajduje się w czołówce krajów, w których praca jest najniżej opłacana, pomimo że większość firmy osiąga zysk. Zysk ten powinien jednak być bardziej sprawiedliwie dzielony. Dane statystyczne pokazują, że udział płac w PKB w Polsce, na tle państw Europy Zachodniej, jest na bardzo niskim poziomie. Wynagrodzenia w wielu branżach nie rekompensują rosnącej wydajności pracy. Mamy także jedne z najniższych w Europie kosztów pracy wyrażanych w euro. Aż 66% pracujących zarabia poniżej przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Dla zwiększenia dochodów Polki i Polacy chętnie podejmują dodatkową pracę, w wyniku czego jesteśmy w czołówce najdłużej pracujących narodów na świecie. Polityka hamowania płac powoduje nie tylko niedobór wysoko wykwalifikowanych kadr, ale także niski poziom inwestycji i innowacyjności.
Dlatego, w naszym przekonaniu, najważniejszym celem polityki państwa w najbliższych latach powinno być tworzenie warunków dla wzrostu wynagrodzeń obywateli, z równoczesnym ograniczaniem rozpiętości dochodów.