7 listopada 2019 r. odbyło się w Warszawie statutowe wspólne posiedzenie Prezydium Związku i Federacji., poświęcone głownie ocenie sytuacji w ruchu związkowym po wyborach parlamentarnych i rekonstrukcji rządu, w tym powołaniu nowego ministerstwa, które będzie mieć w gestii zarządzanie majątkiem narodowym, w tym prawdopodobnie spółkami skarbu państwa, a więc również Polską Grupą Zbrojeniową. Prowadzący dyskusję przewodniczący ZZPE i Federacji Stanisław Janas stwierdził. Iż powrót do rozwiązania, by majątek narodowy był zarządzany przez jeden resort, to chyba odwrót od koncepcji podporzadkowania Polskiej Grupy Zbrojeniowej Ministerstwu Obrony Narodowej, co po doświadczeniach z ekipą min. Antoniego Macierewicza, ale też biernością resortu w stosunku do „zbrojeniówki” okresie min. Mariusza Błaszczaka, można przyjąć z ulgą, ale jednocześnie z refleksją iż przemysł obronny powinien być trwale wyłączony z resortowych podjazdów o wpływy w „podziale łupów” , bo tego wymaga nadrzędny interes narodowy. W dyskusji zwrócono uwagę na rozbieżność interesów przemysłu i MON, co widać zwłaszcza przy próbach opóźniania przez resort należności za wyprodukowany sprzęt i uzbrojenie poprzez piętrzenie problemów biurokratycznych tzw. odbiorem
W kolejnym punkcie porządku obrad Prezydium przeprowadziło wstępną analizę stosowania i wykorzystywania w spółkach przemysłu obronnego i lotniczego branżowego układu zborowego pracy dla PPOiL stosowanego od sektorze obronnym od 23 lat. Wstępna analiza wykazuje, iż praktycznie po prywatyzacji przedsiębiorstw lotniczych spółki te ( PZL – Mielec, WSK – Rzeszów ) wystąpiły z wnioskami o wyjście z układu wskazując, iż rozwiązania korporacyjne stwarzają lepsze warunki dla załóg, tym niemniej w większości przedsiębiorstw z Polskiej Grupy Zbrojeniowej sektorowy uzp obowiązuje, co nie przeszkadza w stwierdzeniu, iż wiele z tych spółek przyjęło w praktyce lepsze rozwiązania niż wynegocjowane na poziomie branży 23 lata temu. S. Janas postawił wniosek, by rozpocząć negocjacje z zarządem PGZ w celu objęcia układem wszystkich pracowników podległych spółek.
Ponadto Prezydium przyjęło „Stanowisko w sprawie polityki handlu międzynarodowego w Grupie Kapitałowej PGZ” oraz uchwałę w sprawie wniesienia na najbliższe posiedzenie Zarządu Krajowego ZZPE projektu uchwały o zmianach w składzie Zarządu i Rady Związkowej Ochrony Zatrudnienia, Równouprawnienia i Praw Pracowniczych oraz rozszerzeniu celów statutowych.
*
Warszawa. 7.11.2019 r.
Stanowisko ZZPE
w sprawie polityki handlu międzynarodowego w Grupie Kapitałowej PGZ
Z napływających do Związku informacji wynika, że Uchwałą Nr 340/II/2019 z dnia 27.09.2019 r. Zarząd PGZ S.A. przyjął Stosowanie Polityki Handlu Międzynarodowego w Grupie Kapitałowej PGZ oraz Procedurę zarządzania sprzedażą eksportową w Grupie PGZ. Uchwała ma wejść w życie od 1 stycznia .2020 r.
Całkowite przejęcie przez centralę PGZ szeroko rozumianego handlu międzynarodowego , pomimo wcześniejszych deklaracji Zarządu PGZ o odstąpieniu od centralizacji wynikającej ze zgłaszanych argumentów prze związki zawodowego ze Spółek Grupy Kapitałowej PGZ, jest zaskoczeniem i poważnym zagrożeniem dla dalszego funkcjonowania Spółek Grupy.
Wielokrotnie wskazywaliśmy, że najważniejszym aspektem w prowadzeniu i eksportu i importu urządzeń, surowców, półfabrykatów i gotowych wyrobów dla przemysłu obronnego jest racjonalne zachowanie więzi kooperacyjnych z kontrahentami zagranicznymi, wypracowywanych przez pracowników poszczególnych przedsiębiorstw (niejednokrotnie współpracujących z kontrahentami zagranicznymi przez kilkadziesiąt lat),
Równie ważne jest realizowanie szybkiej profesjonalnej oceny , specyfiki danych urządzeń lub podzespołów oraz dostosowanie dynamiki działań do indywidualnych możliwości poszczególnych podmiotów bez zbędnej zwłoki i konieczności angażowania dodatkowych osób i komórek organizacyjnych.
Wydłużenie drogi poprzez angażowanie PGZ czy włączenie dodatkowych procedur musi, w naszym przekonaniu, spowodować spowolnienie procesu podpisywania umów handlowych i realizacji zamówień, a także nieuchronny wzrost biurokracji i związanych z nią kosztów
Centralizacja zadań eksportowych i importu w obrocie przemysłu obronnego ma oczywiście pewien sens i ruch zawodowy od dawna postulował, by Grupa poważnie zajęła się wzrostem eksportu produkowanych przez przedsiębiorstwa PGZ wyrobów, zwłaszcza w przypadkach, gdy konieczne jest wytworzenie ścieżki finansowania zewnętrznego kontraktu lub w przypadkach kontraktów o wielomilionowej wartości. Tymczasem PGZ arbitralnie podejmuje decyzję o przejęciu wszystkich kontraktów zagranicznych, co grozi zerwaniem więzi kooperacyjnych, koniecznością zmiany umów oraz dodatkowych kosztów przerzucanych na przedsiębiorstwa .
W związku z powyższym wnosimy o :
1/ pozostawienie już realizowanych kontraktów do czasu ich zakończenia w gestii poszczególnych zarządów spółek ;
2/ odstąpienie od przejmowania przez centrale PGZ kontraktów o wartości mniejszej niż 5 milionów euro.
3/ wskazanie stronie społecznej stopnia zaawansowania prac w PGZ na rzecz profesjonalizacji struktur, które będą odpowiadać za rozwój handlu zagranicznego
Rewolucyjne działania, które były podejmowane w polskim przemyśle zbrojeniowym, przyniosły załogom PPO ewidentne straty, dlatego przestrzegamy przed podjęciem pochopnej decyzji, która może wpłynąć negatywnie na rozwój i pozycję polskiego przemysłu zbrojeniowego.