6 marca 2018 r. obra
dowały wspólnie Zarząd Krajowy Związku oraz Rada Federacji. Spotkanie było poświęcone ocenie realizacji wspólnego programu działania w 2017 i wydatkowania preliminarza budżetowego. Oba organy statutowe przyjęły również program działania na rok bieżący i preliminarz budżetowy.
W przyjętym programie uwypuklono konieczność wzmożenia działań na rzecz pozyskiwania nowych członków i przeciwdziałania liczbowemu spadkowi organizacji zakładowych po dość licznym w naszej branży trendzie do wykorzystania szansy odejścia na emerytury po zmianie ustawy. Kierownictwo Związku zaproponowało przeprowadzenie szkolenia na ten temat z przedstawieniem najlepszych i najefektywniejszych rozwiązań w naszych organizacjach, które pozyskują nowych członków. Drugim istotnym elementem programu Związku i Federacji jest dążenie do szybszego niż dotąd wyrównywania wynagrodzeń w Polsce do średniej w Unii Europejskiej. Podkreślono więc, że dobra obecnie koniunktura gospodarcza, poprawa kondycji finansów państwa oraz poziom bezrobocia najniższy od kilku dekad to chyba najlepszy moment, aby zmienić politykę państwa w zakresie wynagrodzeń, tak by w kolejnych latach z efektów wzrostu gospodarczego mogli korzystać wszyscy. I to jest kolejne wyzwanie dla ruchu zawodowego, w tym dla nas, by rozpocząć prawdziwą i rzeczową dyskusje o roli i znaczeniu zakładowych i branżowych układów zbiorowych pracy. Wynagrodzenia wiążą się integralnie z realizacją rządowej Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (SOR), która definiuje m.in. negatywne skutki oparcia konkurencyjności rodzimej gospodarki o niskie koszty pracy i płace. Bez wątpienia państwo dysponuje instrumentami, które mogą wpływać na wzrost wynagrodzeń w gospodarce narodowej i na decyzje przedsiębiorców w tym zakresie, ale ich nie używa. Stan ten jest sprzeczny z fundamentalną tezą SOR, mówiącą o wyjściu Polski z pułapki średniego dochodu i wzroście zamożności obywateli. Dlatego najważniejszym celem polityki państwa – i o tym powinny głośno mówić związki zawodowe na każdym szczeblu – zakładowym, branżowym i ogólnopolskim – w najbliższych latach powinno być tworzenie warunków dla wzrostu wynagrodzeń wszystkich pracowników, z równoczesnym ograniczaniem rozpiętości dochodów.
W obradach uczestniczyła wiceprzewodnicząca OPZZ kol. Wiesława Taranowska, która wyczerpująco odpowiadała na pytania dotyczące projektowanego przez rząd systemu emerytur kapitałowych, a następnie stwierdziła, że chciała się pożegnać, gdyż kończy swoja misję w ruchu zawodowym i przechodzi na emeryturę. Żegnano ja burzą oklasków.
W trakcie obrad wybrano trzech delegatów, którzy będą reprezentować Związek i Federację na IX Kongresie Sprawozdawczo – Wyborczym Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych – Jana Chorzępę, Mirosława Gonciarza i Stanisława Janasa.
W przyjętej uchwale Zarząd I Rada zwróciły uwagę na bieżące problemy sektora zbrojeniowego, w uchwale napisano m.in. Zarząd Związku i Rada Federacji z niepokojem obserwują wydłużający się proces kształtowania nowego kierownictwa Polskiej Grupy Zbrojeniowej, co ma negatywny wpływ na proces dialogu społecznego w branży P.P.O. Zadaniem ruchu zawodowego jest m.in. sygnalizacja o wszelkich rodzących się konfliktach i problemach społecznych oraz ekonomicznych. Dzisiaj jesteśmy świadkami napięć w kilku przedsiębiorstwach PGZ, w tym wytworzenia atmosfery nagonki na związki zawodowe. Bezczynność Zarządu Grupy, a pośrednio również MON, może doprowadzić do powstania zarzewia konfliktu przy zamierającym dialogu społecznym, co w efekcie przyniesie negatywne skutki dla przedsiębiorstw i całej branży.
W kolejnym punkcie uchwały Zarząd i Rada odniosła się do inicjatywy powołania w Polskiej Grupie zbrojeniowej platformy lotniczej oraz odtworzenia narodowego potencjału lotniczego, w tym biura konstrukcyjnego. Zarząd Związku i Rada Federacji uznają, że przyjęty kierunek rozwoju przemysłu lotniczego w Polsce stwarza szansę nie tylko tworzenia nowych miejsc pracy w innowacyjnej, wysoko płatnej gałęzi przemysłu, mającej duży wpływ na postęp technologiczny polskiej gospodarki, ale także powrotu, z polskimi konstrukcjami, na światowy rynek przemysłu lotniczego.
W trakcie posiedzenia kol. Jan Chorzępa zgłosił, w imieniu organizacji międzyzwiązkowej WSK – Rzeszów której pełni funkcję Przewodniczącego, szereg zastrzeżeń w stosunku do pracy Rady Wojewódzkiej OPZZ w Rzeszowie oraz wątpliwości co do zasadności wyboru i liczebności delegatów z niektórych ZOZ i MOZ, stwierdzając jednocześnie, iż pismo w tej sprawie wysłał na ręce Przewodniczącego OPZZ Jana Guza. Zgłoszony protest będzie przedmiotem obrad komisji rewizyjnej OPZZ.
Ostatni punkt uchwały dotyczył powołania zespołu ds. wypracowania nowych zasad naliczania składki członkowskiej w naszych strukturach, gdyż przedstawiciele niektórych organizacji zakładowych uznali, iż powiązanie wysokości składki z poziomem najniższego wynagrodzenia doprowadziło w ostatnim czasie do jej nadmiernego wzrostu, zdecydowanie przekraczającego wzrost średniego wynagrodzenia w przedsiębiorstwach.