W dniach 13 -1 5 października 2021 r. ZZPE zorganizowało w Brennej koło Wisły trzecią, nadprogramową, turę warsztatów poświęconych analizie porównawczej dialogu społecznego w Polsce z modelem nordyckim, w ramach realizację projektu „Learning from the Nordic Model – one level up in Social Dialogue” Projekt, finansowany z tzw. funduszów norweskich, ma na celu przyczynienie się do poprawy dialogu społecznego w Polsce oraz zwiększenia zdolności partnerów społecznych do uczestnictwa w trójstronnym i dwustronnym dialogu społecznym poprzez transfer najlepszych norweskich praktyk. W warsztatach, prowadzonych w dwóch blokach brało udział 26 osób – członków Związku Zawodowego Przemysłu Elektromaszynowego oraz dwóch ekspertów – z Polski i Norwegii.
Przedmiotowe warsztaty zorganizowaliśmy zamiast warsztatów wyjazdowych w Norwegii, które nie doszły do skutku głównie z ograniczeń pandemicznych. Z tego też powodu realizacja poszczególnych zadań projektowych była kilkukrotnie przekładana, a czas ich wykonywania został wydłużony ponad rok.
Wysoko oceniane przez uczestników warsztaty rozpoczęliśmy od spotkania z Panem Arturem Kubikiem – Przewodniczącym Norweskiego Związku Zawodowego SOLIDARITET (Solidaritet Ekte Fagforening), który wyczerpująco odpowiedział na szereg wcześniej zadanych pytań , Poniżej zamieszczamy prezentację z odpowiedziami na pytania, które przesłaliśmy wcześniej.
Drugą część warsztatów poprowadził ekspert prawa pracy, dyrektor biura prawnego OPZZ pan Paweł Śmigielski. Wykorzystując obecność przedstawiciela naszego norweskiego Partnera, który w pierwszej części warsztatów przedstawił szereg dobrych praktyk dialogu społecznego w Norwegii i ogólnie w krajach skandynawskich nasz ekspert pokosił się o sformułowanie kilku tez – próby opisu dlaczego dialog społeczny w Polsce, który – mimo dobrego oprzyrządowania prawnego ( w kilku aspektach nawet lepszego niż w Norwegii) jest ogólnie krytykowany, a ogólne efekty są raczej mało zadawalające.
Teza pierwsza – dialog społeczny w Norwegii jako praktyczny sposób rozwiązywania konfliktów na linii pracodawca – pracownik rozpoczął się ponad sto lat temu. Na ziemiach polskich w tym czasie, (pod zaborami) 80 proc. społeczeństwa żyło na wsi, gdzie egzystowało jeszcze pokolenie pamiętające los chłopa pańszczyźnianego. Mentalność społeczna kształtowała się na nieporównywalnych poziomach.
Teza druga – dialog społeczny wymaga wzajemnego zaufania. W Norwegii to oczywiste. W Polsce brak zaufania do władzy ( kierowników, zarządów firm, rządu RP ) jest niejako atawistyczny , przekazywany z pokolenia na pokolenie, a procesy dziedziczenia są wzmacniane przez paternalistyczny system zarządzania ( w firmach z polskimi właścicielami i zarządami ) lub nieustannym korowodem zmian w zarządach spółek skarbu państwa ( również w rządzie RP), więc trudno w tym chaosie o stworzenie języka dialogu.